ΔΗΛΩΣΗ ΒΡΥΣΑΛΗ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΓΝΗ ΚΑΙ ΜΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΓΣ ΤΗΣ ΠΟΕΔΗΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΝΕΟ ΕΣΥ»
Με τα υλικά που τσακίζουν τις λαϊκές ανάγκες στην Υγεία και που οδήγησαν στο σημερινό χάλι νοσοκομεία και δομές ΠΦΥ προπαγανδίζει ότι θα χτίσει το «νέο ΕΣΥ» η κυβέρνηση, αξιοποιώντας την πανδημία ως «ευκαιρία» για την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας .
Αυτήν την κατεύθυνση επιβεβαίωσαν και οι χτεσινές παρεμβάσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Υγείας στο συνέδριο «Αναπτύσσοντας το σύστημα Υγείας στη μετά Covid-19 εποχή». Κάθε λέξη του Κυρ. Μητσοτάκη και του Β. Κικίλια για την «επόμενη μέρα» του συστήματος Υγείας ήταν ευθυγραμμισμένη στη λογική περιορισμού του «κόστους», όπως βαφτίζεται η δωρεάν παροχή υπηρεσιών Υγείας στον λαό, και αύξησης του «οφέλους» για τους επιχειρηματικούς κολοσσούς, οι οποίοι θησαυρίζουν είτε από τις ελλείψεις στα δημόσια νοσοκομεία είτε από τις μπίζνες που αναπτύσσουν μέσω «συνεργασιών» με το κράτος. Ένα «όφελος» που για τους επιχειρηματικούς ομίλους προέρχεται και μέσα από την «εξοικονόμηση πόρων», οι οποίοι αντί να κατευθύνονται π.χ. στη θωράκιση των νοσοκομείων πηγαίνουν στην «προσέλκυση επενδύσεων», με κάθε είδους επιδοτήσεις στα μονοπώλια.
«Το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν είναι υποχρεωτικά κρατικό σύστημα Υγείας. Πρέπει να βρει νέους τρόπους, νέες δυνατότητες συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να μπορεί να προσφέρει την καλύτερη δυνατή περίθαλψη, ναι, στο καλύτερο δυνατό κόστος», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης. Εξηγώντας, πρόσθεσε ότι «το κόστος είναι κάτι το οποίο προφανώς θα μας προβληματίζει ολοένα και περισσότερο, καθώς η επιστήμη κάνει άλματα και πολλές από τις νέες θεραπείες, στοχευμένες και τόσο αποτελεσματικές, είναι ταυτόχρονα και εξαιρετικά κοστοβόρες». Πρόκειται για το κριτήριο του ανταγωνισμού, της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, που η άλλη του όψη είναι οι τραγικές ανεπάρκειες στις δημόσιες υποδομές, οι θανατηφόρες ελλείψεις σε ΜΕΘ, η μετατροπή των νοσοκομείων σε «μίας νόσου», δηλαδή όσα έζησε ο λαός στη χώρα μας, όπως και οι λαοί όλου του κόσμου, ως αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης της Υγείας – Πρόνοιας και της φαρμακευτικής περίθαλψης.
Στο πλαίσιο αυτό, άλλωστε, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεσμεύτηκε για επιτάχυνση των «προηγούμενων προσπαθειών διαρθρωτικών αλλαγών που άρχισαν στα μέσα του ’90», με στόχο «τη μείωση του κόστους των παρεχόμενων υπηρεσιών». Έτσι, το «νέο» ΕΣΥ προβλέπει «εξορθολογισμό του νοσοκομειακού χάρτη», κάτι που η ίδια η πείρα δείχνει ότι σημαίνει κλείσιμο νοσοκομείων, κλινικών, τμημάτων, απολύσεις εργαζομένων, εργολαβίες προς τον ιδιωτικό τομέα, ΣΔΙΤ κ.λπ. Γιατί στον 21ο αιώνα θεωρείται «αδιανόητο σήμερα να έχουμε – και δυστυχώς αυτό συμβαίνει σε πολλές περιοχές της χώρας – δύο νοσοκομεία σε απόσταση 20, 30 χιλιομέτρων (…) και κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεπεράσουμε (…) αυτές τις αναχρονιστικές αντιλήψεις», ανέφερε ο Κυρ. Μητσοτάκης, μην αφήνοντας περιθώρια παρερμηνειών για το τι σημαίνει «εξορθολογισμός».
Η κυβέρνηση δεν αφήνει έξω από την επίθεσή της ούτε τον ΕΟΠΥΥ, με τον πρωθυπουργό να επικαλείται «ενδιαφέρουσες ιδέες», καθώς όπως είπε «όταν μιλάμε για το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα πρέπει να βάλουμε στην εξίσωση και τον ΕΟΠΥΥ, τον ασφαλιστικό οργανισμό ο οποίος αγοράζει υπηρεσίες Υγείας , και εκεί νομίζω ότι έχουμε πολλές σκέψεις για το πώς μπορούμε να τον εκσυγχρονίσουμε και να γίνει κι αυτός πιο ανταγωνιστικός. Διότι τελικά αυτό το οποίο μας ενδιαφέρει είναι να παρέχουμε στους πολίτες ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας σε ανταγωνιστικό κόστος. Δεν είναι υποχρεωτικό οι υπηρεσίες αυτές να παρέχονται από το κράτος». Πρόκειται για τη γραμμή που ακολουθείται εδώ και χρόνια, στέλνοντας πελατεία στον ιδιωτικό τομέα, με τον λαό να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, ως αποτέλεσμα των περικοπών στις δημόσιες δαπάνες, των «θεραπευτικών – φαρμακευτικών – διαγνωστικών πρωτοκόλλων», των «πλαφόν» που μπαίνουν στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ο υπουργός Υγείας Β. Κικίλιας εκθείασε την κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας – που μετρά ήδη πάνω από 12.000 νεκρούς από Covid, εκ των οποίων οι 11.500 καταγράφηκαν από τον περασμένο Νοέμβρη, ενώ η «πλεονάζουσα» θνητότητα για το 2020 αυξήθηκε 8,4%.
Κρύφτηκε πίσω από τους «10.000 υγειονομικούς» (όλοι συμβασιούχοι), οι περισσότεροι από τους οποίους θα απολυθούν τέλη του 2021, ενώ τα κενά σε μόνιμο προσωπικό ξεπερνούν τις 30.000. Έκανε λόγο για «τεράστια προσπάθεια να δημιουργηθούν υποδομές», όταν δεν δημιουργήθηκε ούτε μία και οι ελάχιστες δημόσιες δομές ΠΦΥ μετατράπηκαν εξολοκλήρου είτε σε τόπους δειγματοληψίας για Covid είτε σε εμβολιαστικά κέντρα, ενώ ο ιδιωτικός τομέας έμεινε ουσιαστικά «άβρεχτος».
Και αν για τον λαό πρέπει να «περιοριστεί το κόστος», αν οι εργαζόμενοι πρέπει να συμβιβαστούν με την πλήρη απαλλαγή του κράτους από τις δαπάνες για την Υγεία και με τη λογική «ό,τι πληρώνεις παίρνεις», δεν ισχύει το ίδιο για το κεφάλαιο, π.χ. για τους φαρμακοβιομήχανους. Όπως ειπώθηκε χτες, από την κυβέρνηση «κάναμε πολλά για τη φαρμακοβιομηχανία εν μέσω κρίσης (…) Φέτος θα είναι η χρονιά στην οποία θα μειωθεί το clawback στη χώρα (…) Και δώσαμε τη δυνατότητα το νομοθετικό πλαίσιο να είναι τέτοιο (…) ώστε να μπορούν να αναπτύσσονται και οι επιχειρηματίες στον συγκεκριμένο χώρο και οι επιχειρήσεις (…) με το επενδυτικό clawback».
